+31648793989 tess@tessschuurman.nl
Halve van Egmond
Het was echt bikkelen!

Halve van Egmond, de halve marathon in Egmond en omstreken is in heel hardlopen Nederland een zeer bekend en voor sommigen ook een gewild loopje. Ik had deze dus nog nooit gelopen en daar moest dus verandering in komen.

Tweede weekend van januari

De halve van Egmond is standaard in het tweede weekend van januari. In deze tijd van het jaar weet je niet wat voor weer je kunt verwachten en dat maakt deze loop natuurlijk ook wel weer uitdagend. De voorspelling voor dit jaar was niet erg hoopgevend. De temperatuur was prima, af en toe een bui is ook te doen, maar de wind, tja daar lag echt een uitdaging.

Eerste keer Egmond

Vlak na de marathon van Amsterdam heb ik me ingeschreven voor de Halve van Egmond. Ik zat zo lekker in de flow op dat moment, ik dacht voor alles een eerste keer, dus hup inschrijven maar….Voor mij dus de eerste keer Egmond, ik wist dus eigenlijk ook niet hoe ik me daar op zou moeten en kunnen voorbereiden. Verschillende horror secenario’s werden mij via de sociale media voorgeschoteld. Van extreem slecht weer, slechte organisatie, tot lang wachten op bussen, ik heb het allemaal langs zien komen. Gelukkig waren er ook genoeg positieve reacties.

Voorbereiding

Voor mijn voorbereiding heb ik eigenlijk heel weinig aangepast. Ik ben met het sportrusten schema van Amsterdam doorgegaan, of opnieuw begonnen, net hoe je het wil noemen. Ik heb gekeken naar het aantal weken, gezorgd dat ik aan het eind een paar keer 14 km zou lopen en ik dacht hup weer lekker aan de gang…
Het ging ook allemaal zo lekker, geen last van de trainingsomvang, de kou, het slechte weer, het maakte allemaal niet uit. Tot dat… je merkte het waarschijnlijk al, er zat een kleine maar aan te komen….

En toen zat ik vast…

En toen zat ik vast. Van kruin tot kleine teen, althans zo voelde het. En dan wat doe je dan? Er is op zich niks aan de hand, ben nog steeds super fit, voel me helemaal super, maar mijn rug zat vast, heel vast.

Ik heb het wel eens eerder gehad, dan moet mijn rug gewoon ff knakken en dan gaat het weer. Maar nu niet, wat ik ook probeerde het wilde niet knakken…er zat niets anders op dan de fysio te bellen. Ik kon overigens gewoon alles, gewoon rennen en werken (niet in die volgorde) , maar het voelde niet helemaal soepel.

Fysiotherapie en dry-needling

En dat klopte het was niet even zomaar verholpen. Er waren die eerste keer al 7 naaldjes, een knak sessie en een massage voor nodig, maar toen was ik er helaas nog niet. Er waren nog behoorlijk wat sessies nodig . Het bewoog van onderrug naar schouders en nek (meestal zakken dingen, maar bij mij gaat altijd alles anders). Ach het was begin december, gelukkig had ik tijd genoeg om te herstellen voor Egmond. Zoals aangegeven kon ik overigens gewoon lekker lopen, maar na het lopen had ik behoorlijk veel last.

Eén training minder

Ik ben mijn schema verder gaan doen, maar heb er 1 training uitgehaald en ben 3x in de week blijven rennen en heel soms als ik teveel last had 2x per week. Het geluk is dat ik nu toch echt wel fit ben, ik weet zeker dat ik dat aan het sportrusten schema te danken heb. Ik ben zo gericht aan het trainen op mijn hartslag, dat ik precies in de gaten heb, wanneer mijn lichaam even net iets minder goed reageert en ik pas mijn trainingen daar op aan. En met 2 of 3 x in de week trainen had ik niet het gevoel dat ik achterstand aan het oplopen was.

12 januari 2020

12 januari 2020 D-Day, ik startte pas om 12.49 en omdat de kinderen zaalhockey hadden was ik al vroeg op. Tijd genoeg om ontspannen naar de start toe te leven. Hierin schuilde ook een klein gevaar, want het was echt poep weer, regen en windkracht 6-7, de neiging om met een kop thee op de bank te blijven is ook zeker aanwezig. Maar ik zat in een soort focus, het slechte weer deerde me (nog) niet. Met de auto naar Alkmaar om vandaar met de pendelbus verder te gaan.

Gezelligheid

Ik hoefde gelukkig niet lang te wachten voor de bus en ondanks het slechte weer, was het op en top gezelligheid in de bus. Iedereen had er zin in, de één wat meer gespannen dan de ander, maar allemaal blije eieren!
Ik was niet gespannen, maar wel nieuwsgierig naar wat me allemaal te wachten zou staan. Ik had ’s morgens nog een artikel van Runnersworld gelezen over wat je allemaal te wachten staat in Egmond, en ik was echt heel benieuwd.

Start

Na de bus, snel mijn tas ingeleverd, warme kleren ingewisseld voor een plastic deken , die ik gelukkig nog van mijn Amsterdam Marathon over had en in mijn tas had gestopt en op naar de start. Bleek nog een aardige wandeling. De wind nam voor mijn gevoel ook nog toe, dus was echt blij met dat plastiekie. Ik had het gelukkig zo getimed dat ik nog geen 5 minuten in het startvak hoefde te wachten. Vlak na de start draai je eigenlijk al het strand op en het bikkelen begon. Het was een bikkel editie, al kan ik niet vergelijken, maar het strand was super pittig.

Windkracht 6-7 tegen

7 km over het strand met windkracht 6-7 tegen is echt bikkelen. In je eentje op kop lopen was niet echt te doen, dus ik wilde achter een aantal mensen lopen, maar hij kwam ook een beetje van zee, dus aan de linkerkant van de groep, ja daar waar het zand wat muller was….ook niet super ideaal. Ok dit groepje ging te langzaam, adem halen en een sprintje trekken naar het volgende groepje. En dat nog een paar keer. Je kunt het raden, behoorlijk vermoeiend omdat je niet 1 tempo kan lopen. En lopen op hartslag heb ik ook maar direct losgelaten. Het werd lopen op gevoel!

Duinen

Na het strand ging het hup de duinen in, over smalle onverharde paden. Eerst even op adem komen, geen wind meer op je kop is ook wel even heel erg lekker. Het was lastig inhalen en goed opletten waar je je voeten neerzet. Het eerste gedeelte liepen we over een bed met dennennaalden, alsof je op hoogpolig tapijt aan het lopen bent, enorm verend. Vervolgens wat stenen, zand een enorme aanslag op je enkels en knieën, maar wat een mooie omgeving! Omdat ik de route nog niet bekeken had, wist ik ook niet wat ik kon verwachten, dus ik liep echt van km naar km genietend van de omgeving.

Bloedlaan

Na het strand ging het voorspoedig en kon ik zelfs nog een stukje versnellen, de eerste 3 km’s gingen rond de 5.30 en de rest tussen de 5.10 en 5.00 per km (zo zag ik naderhand, tijdens het lopen heb ik er niet op gelet). Voelde me goed, was wel moe na het strand, maar had niet het idee dat mijn benen opgeblazen waren dus ging in een lekker tempo door. Ik had gelezen dat het laatste stukje killing zou zijn, dus ik wilde me ook niet helemaal de blubber lopen en dan daar niets meer over hebben. Ik zat in een lekker treintje, ben aangehaakt en doorgelopen. Bijna aan het einde kom je op de Bloedlaan, een stuk vals plat en daarna een klimmetje tot 21meter boven zeeniveau. Gelukkig had ik de week er voor in de waterleiding duinen gelopen, dus eigenlijk, heel eerlijk had ik nergens last van en liep ik gewoon door!

Finish

Egmond weer in, heuveltje op, naar rechts draaien naar de finish. Ik moet heel heel eerlijk bekennen dat ik nog nooit zo blij was om een finish doek te zien. Uiteindelijk echt wel lekker gelopen, maar wat was deze halve marathon zwaar. Ik wist dat ik geen pr zou lopen en heb tijdens het lopen ook meer op gevoel gelopen dan op een tijd. Mijn eindtijd van 1.52.40 ben ik gezien de omstandigheden dan ook heel erg tevreden mee.
Terug met de pendelbus naar Alkmaar ging eigenlijk ook heel erg prima, dus op dat gebied geen klachten of horror verhalen van mijn kant!

Een verdiend weekje rust!

Na Egmond heb ik besloten een weekje rust te nemen, een verdiend weekje rust zal ik maar zeggen. Na Amsterdam ben ik meteen doorgegaan, en omdat rust ook training is, heb ik nu rust genomen. Morgen, zaterdag ga ik weer lekker lopen!
Door sportrusten ben ik bewuster gaan lopen, maar veel meer op gevoel dan dat ik moest. Ik merk dat ik met veel meer plezier aan het hardlopen ben, niet meer aan het jakkeren, luister goed naar mijn lichaam en kan dat nu ook veel beter. Zelfs met een mindere voorbereiding qua aantal trainingen, een zware Halve van Egmond, loop ik, voor mijn gevoel met zoveel gemak. Ik kan en wil sportrusten iedereen aanraden. Je bent fitter, kent je lichaam beter en je loopt met heel veel plezier!